هر ساغری به آن لب خندان نمی رسد

هر تشنه لب به چشمهٔ حیوان نمی رسد

کار مرا به مرگ نخواهد گذاشت عشق

این کشتی شکسته به طوفان نمی رسد

وقت خوشی چو روی دهد مغتنم شمار

دایم نسیم مصر به کنعان نمی رسد

کوتاهی از من است نه از سرو ناز من

دست ز کار رفته به دامان نمی رسد

آه من است در دل شبهای انتظار

طومار شکوه ای که به پایان نمی رسد

هر چند صبح عید ز دل زنگ می برد

صائب به فیض چاک گریبان نمی رسد